به من گفته اند یارتان (علی (ع)) نماز نمی خواند

بسم الله الرحمن الرحیم

دل را ز شرار عشق سوزاند علی          یک عمر غریب شهر خود ماند علی

وقتی که شکافت فرق او در محراب       گفتند مگر نماز میخواند علی!؟

امیر مومنان علی (ع) فرمود : :

إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْکَامٌ تُبْتَدَعُ یُخَالَفُ فِیهَا کِتَابُ اللَّهِ وَ یَتَوَلَّى عَلَیْهَا رِجَالٌ رِجَالًا عَلَى غَیْرِ دِینِ اللَّهِ فَلَوْ أَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ الْحَقِّ لَمْ یَخْفَ عَلَى الْمُرْتَادِینَ وَ لَوْ أَنَّ الْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ الْبَاطِلِ انْقَطَعَتْ عَنْهُ أَلْسُنُ الْمُعَانِدِینَ وَ لَکِنْ یُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَیُمْزَجَانِ فَهُنَالِکَ یَسْتَوْلِی الشَّیْطَانُ عَلَى أَوْلِیَائِهِ وَ یَنْجُو الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنى .

ابتداى ظهور فتنه‏ها هواهایى است که پیروى مى‏شود، و احکامى که در چهره بدعت خودنمایى مى‏کند، در این فتنه‏ها و احکام با کتاب خدا مخالفت مى‏شود، و مردانى مردان دیگر را بر غیر دین خدا یارى و پیروى مى‏نمایند. اگر باطل از آمیزش با حق خالص مى‏شد راه بر حق جویان پوشیده نمى‏ماند. و اگر حق در پوشش باطل پنهان نمى‏گشت زبان دشمنان یاوه گو از آن قطع مى‏گشت. ولى پاره‏اى از حق و پاره‏اى از باطل فراهم شده و در هم آمیخته مى‏شود، در این وقت شیطان بر دوستانش مسلط مى‏شود، و آنان که لطف حق شاملشان شده نجات مى‏یابند

آنگاه که فتنه ها فضا را غبارآلود کند چشم ها سوی خود را از دست میدهد و داستان تا آنجا پیش میرود که بخاطر تبلیغات سوء معاویه،آفتاب حقیقت رنگ خود را از دست میدهد  

 از یکی از خردمندان شام پرسیدند: این ابوتراب – علی (ع)- که خطیب او را بر فراز منبر لعن می کند کیست؟

شامی پاسخ داد: گمان می کنم سارقی از سارقان فتنه انگیز باشد

 داستان تا آنجا میرسد که تا خلافت عمر بن عبدالعزیز لعن برادر رسول خدا بر منبر واجب میشود...

داستان تا آنجا پیش میرود که گروهی با علی (ع) میجنگند که سیماهم فی وجوههم من اثر السجود ، آنقدر سجده کرده اند که پیشانی شان پینه بسته...

ادامه مطلب...

تصمیمات ما در مورد اشخاص و جریانات و در کل همه چیز از دو منبع سرچشمه میگیرد :

1- گرایش 

2-علم

 گرایشات ما از قلب سرچشمه ممیگیرد که مرتبه ایست از روح انسانی که :

 گاه با گناه تیره میشود و حقایق را بر صاحبانش تیره نشان میدهد تا آنجا که قرآن کریم میگوید " لهم قلوب لا یفقهون بها " (برایشان دل هایی است که با آن نمیفهمند)

و گاه با عبودیت خدای رحمان جلا میگیرد و شخص را هدایت میکند : فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یَهدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَنْ یُرِدْ أَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَاءِ کَذَلِکَ یَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ (هر کس را که خدا خواهد که هدایت کند دلش را برای اسلام می گشاید ، و هرکس را که خواهد گمراه کند قلبش را چنان فرو می بندد که گویی می خواهدکه به آسمان فرا رود بدین سان خدا به آنهایی که ایمان نمی آورند پلیدی می نهد)

جریان باطل در طول تاریخ از گرایشات و وسایل امتحانات الهی برای گمراه کردن قلوب استفاده میکند چنانکه قرآن کریم هشدار میدهد :

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ وَ أَوْلادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ

إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظیمٌ

زُیِّنَ لِلإِنْسانِ حُبَّ الشَّهواتِ مِن النِّساءِ و اَلبْنَینْ و التَضاطیرَ المُقَنْطَره مِنَ الذَّهَبِ و الَفْضَّه وَالْخیَلْ المسُومَّه ( در چشم مردم آرایش یافته است،‌عشق به امیان نفسانی و دوست داشتن زنان و فرزندان و همیانهای زر و سیم و اسبان و چهارپایان و زراعت همه اینها منابع زندگی این جهان هستند در حالی که بازگشت گاه خوب نزد خداست)

  در مورد مال معاویه این شعار را نقش خاتم خود کرده بود و می گفت: هزاران هزار درهم و دینار را برای بقای حکومت خویش به این و آن میدهم تا از شروع جنگی که بیش ا زاینها برایم هزینه خواهد داشت جلوگیری کنم

و امیرالمونین در مورد فرزند میفرماید : مَا زَالَ الزُّبَیْرُ رَجُلًا مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ حَتَّى نَشَأَ ابْنُهُ الْمَشْئُومُ عَبْدُ اللَّهِ. ( زبیر همواره مردى از ما اهل بیت بود تا آنکه پسر نافرخنده‏اش عبد الله به جوانى رسید)

 و اما مورد دوم یعنی علم :

 إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ 

(از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او می ترسند و خدا پیروزمند و آمرزنده است)

همانطور که میدانیم انما از ادات حصر است یعنی این است و جز این نیست ، یعنی تنها علما میترسند

و در آیه دیگری میفرماید : 

وَمَا أُوتِیتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلاً

(شما را جز اندک دانشی نداده اند)

نسبت دانش ما به جهل هایمان نسبت قطره ایست به دریا

امیرالمومنین علی(ع) در وصیت خویش به امام مجتبی(ع) می‌فرماید: «ثم فزعتک بانواع الجهالات لئلاتعد نفسک عالما فان العالم من عرف ان ما یعلم فیما لایعلم قلیل فعدّ نفسه بذلک جاهلا؛ پس تو را به انواع جهالت و نادانی سرزنش نمودم تا خود را عالم مپنداری عالم کسی است که بفهمد آنچه می‌داند در برابر آنچه نمی داند اندک است از این رو خود را جاهل می‌شمارد

و قرآن فرمود : و لاتقف ما لیس لک به علم

 از آنچه درباره اش علم نداری پیروی نکن

و علی (ع) فرمود : در مورد آنچه نمیدانی حرف نزن

و علم ما علاوه بر مبانی باید در مسایل روز هم باشد : 

امام علی بن ابیطالب فرمود : العالم بزمانه لا تهجم علیه اللّوابس

کسی که به زمانش آگاه باشد شبهات به او هجوم نمی آورد))

مگر جهل خوارج نبود که در جریان حکمیت و تفسیر آیه شریفه " ان الحکم الا لله " نبود!؟

در نبرد صفین حین مبارزه ، بین نوجوانی شامی و یکی از اصحاب علی (ع) گفتگویی صورت می گیرد که موجب توبه او می شود او می گفت با شما می جنگم چرا که به  به من گفته اند یارتان (علی (ع)) نماز نمی خواند و شما نیز نماز نمی خوانید و یارتان خلیفه ما را کشته است

امروز هم ماهواره ها بمباران اطلاعات را در عصر فناوری به دوش میکشند و غول های رسانه ای زکات علم خود را میپردازند اما کیست که از مسلمان ها بپرسد مگر قرآنتان نفرموده اگر فاسقی برایتان خبری آورده جستجو و تفحص کنید !!!

درنتیجه :

اولا دو مجرای اراکی داریم که اولی قلب و دومی عقل است و امثال معاویه ها و بوش ها و اوباماها و صدام ها، در کل جریان باطل در طول تاریخ از این دو برای گمراه کردن بشریت استفاده کرده و میکند

اگر از راه خدا منحرف شویم با فساد قلب واردات عقلی تحریف میشوند و اگر علم نداشته باشیم نمیتوانیم راه را از بیراهه تشخیص دهیم و اگر عالم به مسایل روز نباشیم در تشخیص مصداق دچار اشتباه میشویم 

و همانطور که بزرگی صاحب کرامت در فتنه 88 پایشان لغزید ، ما هم پایمان میلرزد...

وقتی کسی تقوا ندارد ، علم به اسلام ندارد ، علم به زمان ندارد چطور انقدر درباره مسایل زود قضاوت میکند ! رهبری که هیچ ! اگر بعضی همراهی های امام علی با عمر را میدیدند چه میگفتند ! انسان های سطحی بینی مثل خوارج آن روز هم علی را تکفیر میکردند...

و اگر این پیش فرض ها را حل نکردیم یا زیبر میشویم یا جعفر کذاب یا عارفی که در شهادت حضرت سیدالشهدا تنها تاسفی خورد و بعد پشیمان شد چرا بجایش ذکر نگفته و میشویم چون  فلانی و فلانی در زمان ما ...

و در اخر حواسمان باشد : 

بُنی الاسلامُ علی خَمسٍ: عَلَی الصَّلاة والزَّکاة والصّوم والحَجّ والولایة ولم یُناد بشی ءٍ کما نُودیَ بالولایة

به هیچ چیز در اسلام به اندازه ولایت سفارش نشده...

نشود علی بماند و چاهش...