یتیمی درد بی درمان یتیمی
پنجشنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۳، ۱۱:۱۸ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای فاطمه ، حسین ، علی و خانه ای که این روزها چون ماتمکده ایست و دل هایی که چون پهلوی مادر شکسته...
درد یتیمی
شعله ها قد میکشد جانانه از در بیشتر
میشود یاس علی هر لحظه پرپر بیشتر
گرچه خم گشته مه نورانی شام نجف
گشته خم پشت یل سردار خیبر بیشتر
سوخته بال و پر پروانه ی شمع ولا
داغ دارد سینه ی سینای حیدر بیشتر
آسمان در سوگ زهرا سیل میریزد زمین
تر شده آفاق چشمان پیمبر بیشتر
وا شده گل برگ های یاس زیبای علی
خانه خوش بوتر شده از شهر قمصر بیشتر
پشت هم نورانی و تاریک میگردد زمین
ماه سوسو میزند این شام آخر بیشتر
دامن دریا پر از زخم خروش موج ها
سینه ی آرام بی پایان کوثر بیشتر
جانم از گرمای هجرانش سراپا سوخته
میکشد قلب یتیمان درد مادر بیشتر
